Where are the children?
’Hij is een paysan [boer], daarom snapt hij er niks van’, grapt het guitige jongetje, terwijl hij gemoedelijk op het been van zijn vriendje slaat. Die ging nooit naar school. Hij wel. Maar niet voor lang. ’Mijn moeder werd ziek en mijn vader kon geen schriften kopen’, zegt hij, een beetje spijtig lachend. Nu werken ze allebei op het land van hun vader. Twee jonge meisjes komen er op een afstandje bijzitten. Even pauze. Een van hen haalt de schaal met kettingen en armbandjes van het hoofd en begint de sieraden, onderuitgezakt, te sorteren. Haar vriendinnetje kijkt toe. De tijd doden kan je het beste doen in een busstation in Mali. Het tafereeltje met de vier kinderen levert in al zijn simpelheid bovendien een tekenende anekdote op. Na een dag intensief met de coalitie Stop Kinderarbeid te hebben opgetrokken, val ik zonder omwegen terug in de Malinese realiteit.
>> Lees het gehele artikel op www.viceversaonline.nl