Kinderarbeid in Nederlands Openluchtmuseum

Kinderarbeid, vroeger hier en nu daar

Kinderarbeid is voor kinderen in Nederland een ‘ver van m’n bed show’. Maar in de 19e eeuw was het ook hier heel gewoon dat kinderen moesten werken voor de kost. Op het land, in de fabriek en in de kolenmijnen.

In de traditionele stoomzuivelfabriek Freia leren kinderen en ouders in een interactief familiespel over kinderarbeid. Op de zolder van de fabriek staan drie levensgrote industriële ketels. Kinderen stappen in de ketels en spelen het spel met volwassenen die buiten staan. Zo ontdekken ze dat Kinderarbeid nog steeds voorkomt. Wat heb je er zelf eigenlijk mee te maken? En kun je er wat aan doen?

‘Kinderarbeid, niet in mijn tijd’ gaat niet alleen over de geschiedenis. Deelnemers maken kennis met Nederlandse arbeidertjes van vroeger en hun ‘collega’s’ die vandaag de dag nog steeds in mijnen en fabrieken werken. Zoals Ben (8 jaar) die in 1815 in de Limburgse mijnen werkte en Immanuel (11 jaar) die tweehonderd jaar later, in een goudmijn in Ghana werkt.

Onderwijs vanzelfsprekend

Onderwijs is tegenwoordig in Nederland heel vanzelfsprekend. Het Kinderwetje van Van Houten (1874) verbood de arbeid van kinderen tot twaalf jaar in werkplaatsen en fabrieken, maar ze mochten nog wel op het land werken. De Leerplichtwet in 1900 maakte een definitief einde aan de kinderarbeid. Alle kinderen van zeven tot en met twaalf jaar gingen vanaf die tijd verplicht naar school. Dat zou het toekomst¬perspectief voor alle kinderen in de wereld moeten zijn.

Canon van Nederland

Met ‘Kinderarbeid, niet in mijn tijd’ krijgt het canonvenster ‘verzet tegen kinderarbeid’ een plaats in het Nederlands Openluchtmuseum. Samen met het Rijksmuseum Amsterdam, werkt het Openluchtmuseum aan een vaste presentatie van de canon van de Nederlandse geschiedenis in het museumpark te Arnhem.