Een oase van rust
Het is warm in de straten van Hyderabad, de op vier na grootste stad van India. Het is druk bovendien; auto’s, riskja’s en brommers zoeven voorbij. De mensen op straat lijken geen hinder de ondervinden van de hitte en drukte; ze doen wat ze doen, zoals iedere dag.
Oase van rust
Midden in deze hectische stad vind je, achter een blauwe poort, een schaduwrijke oase van rust. Een plein van zand, omringd door groene bomen, een speelplaats en klaslokalen. Dit is het ‘bridge course camp’ Chandrayangutta, voor meisjes die in hun jonge levens al heel wat hebben meegemaakt. Een ding hebben alle meisjes gemeen; tot voor kort waren ze kindarbeider, maar nu gaan ze naar school!
Geen tijd om naar school te gaan?
Shobna (11) is een van de 95 meisjes die dit jaar in het brugkamp verblijven. Tot vorig jaar werkte ze in een hotel aan de andere kant van Hyderabad, samen met haar moeder en zus. Na het werk paste ze op haar jongere broertje, haar dagen waren goed gevuld. Met zo’n druk schema, heb je natuurlijk helemaal geen tijd om naar school te gaan. En hoe erg is dat nou eigenlijk?
Werken hoorde erbij voor Shobna en ook haar ouders vonden het heel normaal. De eigenaar van het hotel waar Shobna werkte wist eigenlijk wel beter; kinderarbeid is verboden. Toch zag hij het door de vingers; Shobna werkte hard en droeg op deze manier immers je steentje bij aan het gezinsinkomen.
Leren is leuk!
Sinds een half jaar werkt Shobna niet meer, maar gaat ze naar school. Niet naar een gewone school, maar naar een brugschool. Hier leert ze hoe het is om te leren, om te luisteren, stil te zitten en op te letten. Maar ook om muziek te maken, te zingen en te dansen. Shobna vind het geweldig; alle vakken zijn even leuk. Over 6 maanden mag ze naar een gewone school, maar daar wil ze nog even niet aan denken.
Child Labour Free Zones in India
Brugscholen als deze vind je veel in Andra Pradesh, de op vier na grootste deelstaat van India. Niet alleen in de stad, maar ook op het platteland. Ze zijn het werk van MVFoundation, partner van Stop Kinderarbeid, die zich al 20 jaar inzet om kinderen uit het werk te halen en naar school te brengen.
MVFoundation heeft er de afgelopen decennia voor gezorgd dat ruim 1miljoen kinderen in India niet meer werken, maar naar school gaan. Al 1.500 dorpen zijn kinderarbeidvrij en 1.000 andere dorpen en gebieden zijn hard op weg om die status te bereiken. Dit heeft MVFoundation bereikt dankzij de door haar ontwikkelde succesformule: het creeren van zogenaamde Child Labour Free Zones.
Sleutel tot succes
De sleutel tot het succes van de Child Labour Free Zones is de gebiedsgerichte aanpak tegen alle vormen van kinderarbeid. Om de rechten van alle kinderen te realiseren, wordt ingezet op het veranderen van de houding van ouders, werkgevers, leerkrachten, vakbonden overheid en kinderen te veranderen. Van ‘kinderarbeid is een noodzakelijk kwaad’ moet de norm worden ‘kinderarbeid, in welke vorm dan ook, is onacceptabel!’. Geen baas meer die het normaal vindt dat er kinderen voor hem werken; geen ouder meer die het normaal vindt om zonen en dochters naar hun werk te sturen. Uiteindelijk wil iedereen dat alle kinderen gewoon naar school gaan.
Brugscholen
In een Child Labour Free Zones wordt geen nieuw schoolsysteem gecreëerd, maar werkt de hele gemeenschap samen om het bestaande onderwijs te verbeteren. Voor kinderen die nog nooit naar zijn school geweest, worden ‘brugscholen’ opgezet. Daar worden kinderen voorbereid op het reguliere onderwijssysteem. MVFoundation begeleidt de instroom van nieuwe leerlingen en zorgen voor extra leerkrachten. Daarnaast helpen zij ouders inzien hoe ze rond kunnen komen zonder het werk van hun kind en pleiten ze voor betere arbeidsvoorwaarden voor volwassenen. Ze blijven voormalig kindarbeiders volgen en zorgen er met ouders en leerkrachten voor dat zij hun school afmaken. De overheid wordt gewezen op haar plicht goed onderwijs te bieden en te controleren of alle kinderen ook op school blijven.